Winkel

Om de onafhankelijkheid van de school te verhogen gingen we samen met Emelia halfweg 2015 op zoek naar een inkomstenbron. Tijdens de maanden die hierop volgden passeerden er tal van voorstellen. Van de verkoop van kunsthaar, Afrikaanse vrouwen houden nu eenmaal van ingewikkelde en tijdrovende kapsels, tot de verhuur van tenten en stoelen voor huwelijksfeesten en begrafenissen. Telkens opnieuw stelden wij samen met Emelia een financieel plan op om te bekijken of de activiteit voldoende winstgevend zou zijn. Deze eerste ideeën voldeden niet omdat de opstartkost te groot was of de winstmarge te klein of te onzeker. We wilden ook niet zomaar aan iets beginnen.

Begin 2016 kwam er het idee om Kente-touw te verkopen. Deze bollen fel gekleurd touw worden in onze streek gebruikt om traditionele gewaden te weven. Uit haar buurtonderzoek bleek dat er best veel wevers in onze buurt woonde en dat zij allemaal individueel de stad introkken om hun voorraad aan te vullen. Dit was voor hen niet alleen tijdrovend, ze betaalden ook best veel omdat ze kleine hoeveelheden aankochten. Wij zouden met een goed startkapitaal een grote hoeveelheid aankopen waardoor de prijs zou zakken en deze lading dan vervoeren met onze eigen schoolbus waardoor we zouden uitsparen op transport. We zouden de verkoopsprijs dan schappelijk kunnen houden voor onze klanten én toch nog winst maken. Een win-win voor iedereen dus!

Zo gezegd, zo gedaan: De eerste ladingen verkochten we vanuit de school. Zo konden we meteen zien of de omzet inderdaad voldoende zou zijn om hiermee door te gaan. Al snel bleek dit initiatief inderdaad goed te draaien en steeg de maandelijkse verkoop. We begonnen we zelfs al stilletjes te dromen over een echte winkel.

Sneller dan verwacht kregen we rond mei 2016 de kans om voor een spotprijs een containerwinkel in het dorp te kopen. De container was toen nog niet volledig afgewerkt maar de centrale ligging, vlak naast de hoofdweg leek ons ideaal. Met een laagje verf, wat tegels en een nieuw plafond openden we iets later Akwaaba Trading Center! Doorheen de jaren werd de winkel uitgebreid met een voortent zodat er meer plaats kwam. Naast het touw experimenteerde ze ook met andere producten. We maakten de afspraak dat zij mag verkopen wat ze wil zolang ze het rekenwerk goed gedaan heeft én ze geen oneerlijke concurrentie voert met de andere verkopers in ons dorp. Vandaag ligt de nadruk minder en minder op het touw en meer op normale levensmiddelen en benodigdheden.

We constateren alvast dat de winkel best wat bijdraagt aan de school, zij het wel in wisselende periodes. Deze lijken wat gelijk te  lopen met de oogstseizoenen en feestdagen. Emelia weet ondertussen goed wanneer ze de winkel goed moet bevoorraden en wanneer deze op een iets lager pitje zal draaien.